Η μέντα είναι γνωστή από την αρχαία Ελλάδα όπου έτριβαν το τραπέζι τους με αυτήν για να το αρωματίσουν όταν περίμεναν επισκέπτες. Η λατινική της ονομασία, Mentha, προέρχεται από τον αρχαιοελληνικό μύθο της Μίνθης, η οποία ήταν μία νύμφη που αγάπησε ο Πλούτωνας και η Περσεφόνη τοτε από τη ζήλια της την μεταμόρφωσε σε φυτό. Ο Πλούτωνας δεν μπορούσε να της δώσει ξανά την αρχική της μορφή αλλά της έδωσε το χαρακτηριστικό της άρωμα για να μπορεί να γλυκαίνει τον αέρα γύρω της.

Μαγειρική

Η μέντα έχει μια χαρακτηριστική δροσιστική, πιπεράτη γεύση. Στο μαγείρεμα μπορεί να συνοδεύσει ρύζι, λαχανικά, σαλάτες, μαρινάδες για θαλασσινά, ζυμαρικά, σάλτσες και σούπες ενώ μπορείτε να δοκιμάσετε και την κλασσική αγγλική συνταγή για αρνί με σάλτσα μέντας. Θέλει προσοχή στο μαγείρεμα καθώς πρέπει να την προσθέτουμε στο τέλος του μαγειρέματος γιατί άμα ψηθεί για πολύ ώρα θα χάσει το άρωμα της.
Η μέντα μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την παρασκευή γλυκών, λικέρ αλλά και για να φτιάξουμε δροσιστικά αφεψήματα. 

Παραδοσιακές Ιδιότητες

Παραδοσιακά η μέντα χρησιμοποιείται ως αφέψημα κατά του κρυολογήματος, της λαρυγγίτιδας και σε εισπνοές για τη ρινική καταρροή καθώς είναι πλούσια στο φυσικό φυτοχημικό στοιχείο μενθόλη. Είναι ένα κλασσικό διεγερτικό, αφροδισιακό και η αίσθηση κρύου που προκαλεί αυξάνει τον μεταβολισμό κυρίως άμα χρησιμοποιηθεί για σωματική επάλειψη. Λόγω των μυοχαλαρωτικών της ιδιοτήτων, η μέντα μπορεί να μας βοηθήσει σε γαστρεντερικές διαταραχές, να αντιμετωπίσει το άγχος, τους πόνους περιόδου και τον ακανόνιστο κύκλο.