Κατά την αρχαιότητα το φασκόμηλο ήταν αφιερωμένο από Έλληνες και Ρωμαίους στον θεό Δία. Το χρησιμοποιούσαν για τις θεραπευτικές του ιδιότητες καθώς αναφέρεται από τους Διοσκουρίδη, Ιπποκράτη, Γαλήνιο και Αέτιο σαν τονωτικό του νου και του σώματος αλλά και σαν θεραπεία ενάντια στα δαγκώματα των φιδιών. Στην αρχαία Ελλάδα επίσης πίστευαν ότι το φασκόμηλο διέγειρε τη γονιμότητα και οι γυναίκες το έπιναν όταν οι άνδρες τους γυρνούσαν από τον πόλεμο.

Χρήσεις στη μαγειρική

Το φασκόμηλο έχει μια πιπεράτη γεύση και χρησιμοποιείται στη μαγειρική για να αρωματίζει κυρίως πιάτα με βάση το κρέας, ιδίως τα πιο βαριά όπως χοιρινό, κυνήγι ή λουκάνικα, πάει όμως και σε πίτες, σούπες, λευκό κρέας, ψάρι και ζυμαρικά. Μπορεί να συνδυαστεί έξοχα με δενδρολίβανο και να αρωματίσουμε με αυτό λάδι και ξύδι. Θέλει προσοχή στη χρήση καθώς είναι εύκολο να το παρακάνουμε όταν το χρησιμοποιούμε.

Παραδοσιακές Ιδιότητες

Παραδοσιακά το φασκόμηλο χρησιμοποιείται ως αφέψημα για την καταπολέμηση κρυολογημάτων, καθώς είναι απολυμαντικό και αποχρεμπτικό, οι ιδιότητες του αυτές το κάνουν κατάλληλο για τη θεραπευτική του στόματος σε περίπτωση τραυματισμών, άφτρων, φαρυγγίτιδας και κατά της ουλίτιδας ειδικά άμα χρησιμοποιηθεί για γαργάρες μαζί με μηλόξυδο. Θεωρείται πως βοηθά την μνήμη, την έντονη εφίδρωση, την ατονία του στομάχου και των εντέρων και είναι διουρητικό. Καλό είναι να αποφεύγεται η χρήση του από επιληπτικούς και εγκύους.